Tym razem wyjazd był zaplanowany, całodniowy i zrealizowany w całości. W luce czasoprzestrzennej między porannym a popołudniowym kursem szynobusu, złożyłem wizytę na granicy RP, na przyczółku dawnego mostu na Bugu. Niski stan wody w rzece odsłonił kilka ciekawych rzeczy.
 
Kliknięcie na miniaturki zdjęć powiększy je.
  | 
  | 
  
Poranne powitanie z linią włodawską w okolicach Sobiboru. Przy torze słupki pędniowe, pozostałość trasy pędniowej do sterowania sygnalizatorami kształtowymi z czasów, gdy Sobibór był w pełni czynną stacją.
  | 
  
O czasie do Sobiboru od strony Chełma zbliża się szynobus. 
  | 
  | 
  
Okazuje się, że dziś jeździ SA107-001. Pierwszy przejazd za Sobiborem w kierunku Włodawy.
  | 
  
Stacja Sobibór leży w miejscowości Sobibór Stacja. Sobibór właściwy jest kilka kilometrów dalej, na skraju lasu. 
  | 
  | 
  
Przy sklepie i obok Nadleśnictwa w Sobiborze Stacji stanął bardzo gustowny informator turystyczny z ławeczką.
  | 
  
Wykonany z drewna i przykryty strzechą. Doskonały pomysł. 
  | 
  | 
 
  
Sednem informatora jest mapa gminy Włodawa z zaznaczonymi atrakcjami i szlakami turystycznymi. W powiększeniu fragment z Sobiborem Stacją.
 | 
 
  
Swoje tablice informacyjne ma także stojące obok Nadleśnictwo. Tablice bardziej zachwalają leśne atrakcje.
 | 
  | 
 
  
Korzystając z wskazówek map, odwiedzam tor w środku lasu, na 33 kilometrze.
 | 
  
We właściwej porze, by spotkać wracający z Włodawy szynobus.
  | 
  | 
 
  
W lasach uwagę zwracają dobrze utrzymane różne tablice leśników.
 | 
 
  
Zresztą nie tylko leśnicy mają fajne tablice.
 | 
  | 
 
  
Korzystając z kilku godzin czasu do popołudniowych kursów szynobusu krótka wizyta nad jeziorem Białym
 | 
 
  
Po sezonie cisza, spokój, tego dnia jezioro opanowały żaglówki. 
 | 
  | 
 
  
Plaże bez tłumu wczasowiczów.
 | 
 
  
W wodzie moczyli się jeszcze entuzjaści nurkowania.
 | 
  | 
 
  
Żaglówki korzystały z wiejącego tego dnia dość silnego wiatru.
 | 
 
  
Żaglówkowy parking na pomoście.
 | 
  | 
 
  
Galeria regionalnej twórczości.
 | 
 
  
Kolejowy akcent nad Białym, Urząd Pocztowy w... wagonie pocztowym. Jest to jeden z wagonów stojących do niedawna na stacji Lublin.
 | 
  | 
 
  
Obecnie ma "peron" i dalej przyjmuje oraz wydaje przesyłki. Bardzo dobry pomysł.
 | 
 
  
Dość Białego, pora wracać na kolej. Antyczna tablica drogowej Bazy Materiałowej mającej swoją bocznicę.
 | 
  | 
 
  
Używane rozjazdy od strony granicy, kierujące pod rampę gdzie ładuje się drewno.
 | 
 
  
Dworzec centralny, od sierpnia solidnie zabito w nim okna.
 | 
  | 
 
  
Na kolejowym rozkładzie dołączono rozkład jazdy autobusu z/do Włodawy. Skomunikowany z szynobusem.
 | 
 
  
Włodawa i klepkowy dach dworca.
 | 
  | 
 
  
Pora ruszać dalej, do granicy kosmosu. Ostatni rozjazd i tor w kierunku dawnego mostu. Obecnie służy jako wyciągowy przy manewrach.
 | 
 
  
Kozioł oporowy niedaleko rzeki.
 | 
  | 
 
  
I jest - słup graniczny na przyczółku mostu. Za rzeką Białoruś i ślad po kolei w przerwie lasu.
 | 
 
  
Przyczółek mostu po polskiej stronie
 | 
 
  
Narożne kamienne ciosy.
 | 
 
  
Za rzeką po białoruskiej stronie w powiększeniu widać ich słup graniczny oraz drugi przyczółek dawnego mostu. 
 | 
  | 
 
  
Niski poziom wody w Bugu odsłonił niespodziankę, wyłamane drewniane pale świadczące niezbicie o istnieniu w którymś momencie drewnianego mostu lub pomostu.
 | 
 
  
Pale są wbite w trzech rzędach. Osobiście uważam, że to raczej pozostałości pomostów pomocniczych. Na pale mostu mogącego przenieść pociąg są moim zdaniem za słabe.
 | 
  | 
 
  
 Widziałem kilka różnych pali od dawnych kolejowych mostów prowizorycznych i były zdecydowanie grubsze. 
 | 
 
  
Z kolei na brzegu wyspy woda odsłoniła coś z metalu - dwie solidne śruby z nakrętkami oraz pogięty "X".
 | 
  | 
 
  
Sama wyspa okazuje się być zniszczonym filarem nurtowym. Na dole od czoła widać tkwiące jeszcze pionowo resztki kamiennej oblicówki. Przy białoruskim brzegu widać jeszcze jeden wbity w dno drewniany pal.
 | 
 
  
Emaliowane tabliczki na naszym słupie granicznym.
 | 
  | 
 
  
Pora ruszać w dalszą drogę, by znów spotkać szynobus. Po drodze rezerwat o wdzięcznej nazwie "Magazyn".
 | 
 
  
Spotkanie z pociągiem odbędzie się na ścieżce przyrodniczej.
 | 
  | 
 
  
Żelazna "'ścieżka przyrodnicza".
 | 
 
  
I popołudniowy szynobus do Włodawy wjeżdża w peron Stulna.
 | 
  | 
 
  
Z którego skorzystał jeden pasażer.
 | 
 
  
Leśne tablice.
 | 
  | 
 
  
Leśne tablice.
 | 
 
  
Leśne tablice.
 | 
  | 
 
  
Skrzynka łączności przy torze w okolicach Majdanu Stuleńskiego
 | 
 
  
Cechy szyny lini, szyna S49 z 1965 r.
 | 
  | 
 
  
Majdan Stuleński, w oddali szynobus jadący z Włodawy.
 | 
 
  
I jeszcze raz.
 | 
  |